Życie na styku kultur - kobiety w Bośni

Projekt
zakończony
5170
/ 5000 zł
55
wspierających
 




Krótki opis filmu

Niewielka wioska, ledwie kilkadziesiąt mieszkańców. Kiedyś stał tutaj meczet, dziś wybudowali ładną, małą cerkiewkę. Tego lata zaplanowano kilka tradycyjnych ślubów. Kobiety suszą na sznurkach białe koszule, podśpiewują. Niedługo pan młody napije się rakiji ze szklanki i rzuci ją za siebie. Jeśli szklanka się rozbije urodzi się chłopiec, kiedy zostanie nietknięta - dziewczynka. Jesteśmy w Bośni i Hercegowinie, to Republika Serbska.    



O filmie

Forma wyrazu

W krótkometrażowym dokumencie chcemy pokazać kobiety na tle zmian. Znaleźć odpowiedzi na pytania kim są i gdzie przynależą. Wierzymy, że przemiany, które dokonują się w sferze kultury i tożsamości czynią kobiety głównymi figurami tej transformacji. Widać je w noszonych sukienkach, przygotowaniach do śniadania i rozmowach sąsiadek.

Planujemy zarejestrować najważniejsze momenty z życia miejscowych kobiet, od chwil związanych z narodzinami, przez: naukę, randki, ważne wybory, ślub, opiekę nad domem, sąsiedztwo, aż po umieranie. Chcemy poznać niemowlę, dziewczynkę z podstawówki, nastolatkę, kobietę z mężem, rozwiedzioną i wdowę. Życie od początku do końca. Jedną z naszych inspiracji jest dokument Krzysztofa Kieślowskiego z 1978 roku „Siedem kobiet w różnym wieku”.

Przeszłość

W 1992 roku wybuchła wojna na Bałkanach, Jugosławia zniknęła z map Europy. Układ pokojowy podpisany w Dayton wyznaczał nowe granice i kazał wszystkim uwierzyć w wielonarodową Bośnię. 25 lat później, w jednej z sarajewskich kawiarni nasza znajoma, młoda malarka, w buntowniczym geście odpala dwudziestego papierosa. Mówi, że w Bośni nie można być niezdefiniowanym, że występują ciągle trzy kategorie: Serb, Boszniak i Chorwat. 

Region Rogatica (Republika Serbska) do którego jedziemy, przed wojną w ponad 90 procentach zamieszkiwali muzułmanie (Boszniacy), dziś zdecydowana większość w regionie to Serbowie. 

Chcemy zobaczyć ślub prawosławnej Serbki i wyznającego islam Boszniaka, ale podobno takie ceremonie przepadły razem z Jugosławią. Kiedy szukamy rozmówców, pytają czy właściwie Serba czy Muzułmanina.

Kim czują się dziś mieszkanki maleńkiej miejscowości, do której jedziemy? 




***

W środku światło, zamieszanie, przygotowania. Kobiety palą papierosy na ławce przed chatą. Wchodzą i wychodzą, zwalniając sobie nawzajem miejsce.  Podjeżdża samochód, mężczyzna przenosi zawiniątko do chaty.  Kobiety podają ją sobie z rąk do rąk. Mężczyźni siedzą z boku, jedzą i piją to co przygotowały kobiety.

***

Matka panny młodej i matka pana młodego piją rakiję i herbatę. Na sznurku suszą się białe koszule. Dziewczyny polerują jabłka na ceremonię.

***

Kobiety siedzą na skrzynkach i stołkach w sadzie obok domu, drylują śliwki. Opowiadają czyje to były domy.

***

Lejla ubrana już na pogrzeb, wyciąga z szafy kolejne ubrania babci i kładzie je albo na przykrytym kapą łóżku, albo na stole z ceratą. Później przegląda skrzynkę z biżuterią, wyciąga łańcuszki.

***




Ekipa

kontakt: [email protected] lub www.facebook.com/kobietywbosni/

thumb_74cb933_resize_1920_1080.png

Karolina Anna Kuta – reżyseria i scenariusz

absolwentka Dokumentalistyki (reportaż i film dokumentalny) na Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała nauki polityczne na Uniwersytecie w Zagrzebiu. Pracowała m.in. dla Gazety Wyborczej i Fundacji Młodego Kina. Jedną nogą żyje w Bośni, tłumaczy, że Babcia jeździła do Jugosławii po pierścionki, więc może jest Bośniaczką.

thumb_c1c0a7d_resize_1920_1080.png

Patrycja Skorupska – reżyseria i zdjęcia

absolwentka Dokumentalistyki (reportaż i film dokumentalny) na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako dokumentalistka m.in. w Telewizji Polsat oraz przy projekcie Wolny Ekran TVP Polonia. Chciałaby pokazać historię świata widzianą oczami kobiety.




Stan przygotowań i plan

Research – od maja wykonujemy research, od przeglądania badań, książek i statystyk, przez znalezienie i utrwalenie kontaktów w regionie. Jesteśmy w stałym kontakcie z kilkoma instytucjami, organizacjami i wspólnotami w regionie Rogatica.

Scenariusz – mamy gotowy wstępny scenariusz, a nawet kilka jego wersji, które jednak ze względu na specyfikę gatunku (dokument) stanowią bardziej inspirację, niż plan działania.

Zdjęcia – wyjazd do Bośni i zdjęcia zostały zaplanowane na cały wrzesień. Wierzymy, że aby zrobić dobry dokument z bohaterem musimy spędzić realny czas.

Postprodukcja – montaż filmu zostanie wykonany w październiku/listopadzie w Warszawie.

*ze względu na specyfikę gatunku zastrzegamy możliwość zmian w scenariuszu/kierunkach realizacji (jeśli wydarzy się coś niezwykle ważnego i koniecznego do udokumentowania).




Wykorzystanie środków

5000 zł: pokrywa najpilniejsze i konieczne wydatki

  • Sprzęt – 1500 zł

  • Koszty postprodukcji (montaż, udźwiękowienie, tłumaczenie) – 3000 zł

  • Lokalny przewodnik i koordynator – 500 zł

 thumb_e7b9324_resize_1920_1080.png

8000 zł: pokrywa najpilniejsze i konieczne wydatki, wliczamy również koszty transportu, wyżywienie oraz nocleg na miejscu

  • Sprzęt – 1500 zł

  • Koszty postprodukcji (montaż, udźwiękowienie, tłumaczenie) – 3000 zł

  • Lokalny przewodnik i koordynator – 500 zł

+

  • Transport (dojazd na miejsce, poruszanie się po regionie, powrót) – 1000 zł

  • Wyżywienie na miejscu – 1000 zł

  • Nocleg – 1000 zł

 thumb_258ac77_resize_1920_1080.png

9000 zł: pokrywa najpilniejsze i konieczne wydatki, wliczamy również koszty transportu, wyżywienie oraz nocleg na miejscu; zawiera również kwotę potrzebną na promocję filmu

  • Sprzęt – 1500 zł

  • Koszty postprodukcji (montaż, udźwiękowienie, tłumaczenie) – 3000 zł

  • Lokalny przewodnik i koordynator – 500 zł

+

  • Transport (dojazd na miejsce, poruszanie się po regionie, powrót) – 1000 zł

  • Wyżywienie na miejscu – 1000 zł

  • Nocleg – 1000 zł

  • Koszty związane z promocją filmu – 1000 zł

thumb_c5d7bfc_resize_1920_1080.png




Lokacje

Region Rogatica, Bośnia i Hercegowina.

Regulamin komentowania

Wybierz nagrodę