- Dlaczego jesteś taka smutna? - zapytałem moją sześcioletnią córkę, którą przed momentem odebrałem z przedszkola.
- Nie, wcale nie jestem smutna tatusiu - odpowiedziała ściszonym głosem.
Dziś droga do domu wyglądała inaczej niż zwykle. Nie podskakiwaliśmy razem z nogi na nogę i nie śmialiśmy się głośno. Szliśmy trzymając się za ręce, ja ją, a ona Sapcia - jej kochanego pluszowego misia. Wiedziałem, że coś jest nie tak. Widać to było po jej… spodniach. Zazwyczaj po godzinach spędzonych na przedszkolnym boisku, trudno było je doprać. Dziś były czyste, a nastrój córki najwyraźniej wyprany z dobrego humoru.
- Co się stało Natka? - zapytałem - Komu jak komu, ale tacie przecież możesz powiedzieć.
Zatrzymaliśmy się, a ona ze wzrokiem wbitym w ziemię westchnęła i odpowiedziała:
- Bo chłopaki powiedziały, że nie mogę już grać z nimi w piłkę. Że jestem dziewczyna, a dziewczyny nie grają.
Kiedy przypominam sobie tę rozmowę sprzed lat i patrzę na moją córkę, która dziś trenuje w żeńskiej drużynie piłkarskiej, to wiem, że to, co kiedyś dla niej było tylko przedszkolną zabawą, dziś jest bardzo ważną częścią jej życia. Kiedy widzę jak z koleżankami z zespołu cieszy się w chwilach zwycięstwa i dzieli z nimi smutki porażki, gdy z pełnym zaangażowaniem wylewa pot na treningu chcąc być lepszą niż była wczoraj, kiedy ciska rękawicami bramkarskimi w przypływie złości po przegranym meczu, to wiem, że to jest ona: moja córka piłkarka. Być może nie dla wszystkich jest to normą, bo stereotypy wciąż każą postrzegać piłkę nożną jako dyscyplinę sportu zarezerwowaną dla chłopców. Kiedy za piłką gania chłopak, to większość rodziców patrzy z dumą na młodego piłkarza, doszukując się w każdym jego boiskowym ruchu podobieństw do stylu Lewandowskiego, Messiego, czy Ronaldo. Mieć syna piłkarza, trenującego w jednym z tysięcy klubów czy akademii futbolowych to powód do dumy. Jeśli młoda dziewczyna zamiast bawić się lalkami i stroić w kolorowe ciuchy przed lustrem, bierze piłkę futbolową i wychodzi grać na boisko, często słyszy "że to nie dla niej", "że się przewróci i będzie miała siniaki". A jeśli jednak wytrwa przy swoim i wbrew wszystkiemu będzie chciała rozwijać się piłkarsko w klubie, to zarówno od niej jak i od jej rodziców będzie wymagało to dużego poświęcenia. W Polsce piłka nożna wciąż jest "męska" i klubów przeznaczonych stricte dla dziewczyn jest mało. Dlaczego w tak dużym kraju trudno jest zaistnieć dyscyplinie sportu, która w wydaniu męskim osiągnęła status sportu narodowego? Dlaczego widok kobiet biegających po boisku za futbolówką jest wciąż dla większości społeczeństwa egzotyką? Przecież w piłkę nożną gra dziś na całym świecie coraz więcej kobiet, a niemal każdy liczący się w Europie i na świecie klub piłkarski ma swoją drużynę żeńską. W naszym kraju w ostatnich latach ilość dziewczyn zainteresowanych grą regularnie wzrasta, więc i liczba kobiecych zespołów rośnie. Mimo to piłka nożna kobiet wciąż jest sportem mało znanym i boryka się z wieloma problemami charakterystycznymi dla tzw. sportów niszowych.
"Historia polskiej piłki nożnej… szminką pisana" - to pierwszy film dokumentalny o kobiecej piłce nożnej w Polsce, który ma na celu przedstawienie, popularyzację i zwrócenie uwagi na potrzebę rozwoju tej dyscypliny sportu. Znajdą się tam wątki historyczne sięgające czasów przedwojennych, późniejsze czasy klubowe i reprezentacyjne, aż do lat obecnych, w których Polki są ważnymi postaciami w najsilniejszych klubach europejskich.
Proces produkcyjny został podzielony na cztery etapy:
Przygotowawczy; przygotowanie scenariusza, research i dokumentacja osób i miejsc biorących udział w filmie (kwiecień-maj 2017)
Realizacyjny: Zdjęcia w Polsce i za granicą (maj - lipiec 2017)
Postprodukcyjny: Montaż i udźwiękowienie filmu przeznaczonego do emisji telewizyjnej (sierpień 2017), montaż, udźwiękowienie i graficzne opracowanie wersji interaktywnej przeznaczonej do umieszczenia w internecie (sierpień - wrzesień 2017)
Promocyjny: promowanie filmu na stronie internetowej filmu i w mediach społecznościowych poświęconych tematyce piłkarskiej.
Zmodyfikowana
wersja filmu zostanie umieszczony w internecie w postaci dokumentu
interaktywnego, którego ostateczny kształt i długość zależeć będzie od wyboru
widza (szacowana długość dodatkowych materiałów filmowych dostępnych w sieci to
około 10 godzin)
Do projektu filmu został sporządzony research i dokumentacja sprzętowo lokalizacyjna.
Projekt jest skosztorysowany i gotowy do produkcji.
Strona Facebook: Historia Polskiej Piłki Nożnej Szminką Pisana - Facebook
Pomysłodawcą i autorem projektu jest Bartłomiej Koper - absolwent wydziału operatorskiego warszawskiej Akademii Filmu i Telewizji. Realizator i autor zdjęć do wielu filmów dokumentalnych, reportaży i teledysków.
Od lat związany z Telewizją Polską i TVP Sport.
Na co dzień kibic sportowy i sympatyk kobiecej piłki nożnej.
Ostatni film Bartka Kopra zrealizowany dla TVP Sport: https://www.youtube.com/watch?v=EgWxo80DnYg