Sceny z Wieczernika

Projekt
zakończony
140
/ 22000 zł
3
wspierających
 

Kim jesteśmy?

TEATR ORATORIUM przy Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. Kawęczyńskiej 53 w Warszawie jest nowym miejscem na teatralnej mapie stolicy. Rozpoczął swoją działalność z inicjatywy aktora Jarosława Witaszczyka w październiku 2015 roku.
Teatr Oratorium to w pełni profesjonalna scena z dobrym słowem, gdzie znajdzie się miejsce dla każdego. Główna idea teatru to wierność wartościom chrześcijańskim, szczerość i prawda przekazu. Teatr cechuje dbałość o wysoki poziom artystyczny każdego realizowanego przedsięwzięcia. Widzowie cenią również ciepłą atmosferę, jaka tu panuje.

Celem Teatru jest służyć dzieciom, jeśli nie bezpośrednio, to poprzez działalność sceny i wspieranie działalności Stowarzyszenia Oratorium. Teatr pragnie inspirować, motywować, poszerzać horyzonty, rozwijać zainteresowania wszystkich pokoleń. Pragnie integrować wszystkie środowiska (nie tylko dzielnicy Praga Północ), budować więzi między starym a nowym, tradycją i nowoczesnością poprzez aktywność na wielu płaszczyznach kultury i sztuki.

Gośćmi salezjańskiej sceny są profesjonalne i amatorskie grupy teatralne, wokalne i muzyczne. Teatr na stałe współpracuje z: Fundacją Chrześcijańskie Granie, Radiem Warszawa, Fundacją Między Słowami, Trupą Teatralną Meandry, Duszpasterstwem Akademickim św. Anny oraz Radą i Zarządem Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy.

Dzisiaj Teatr Oratorium z dumą prezentuje własny repertuar. A w nim między innymi:

„Mój syn, Maksymilian” Kazimierza Brauna, reż. Marcin Kwaśny; historia św. Maksymiliana Kolbe w doborowej obsadzie (Ewa Ziętek/Halina Łabonarska, Łukasz Lewandowski, Dariusz Kowalski, Ksawery Szlenkier). Spektakl wyprodukowała Fundacja Między Słowami.

„Wywózki, łagry, Katyń” Danuty Nagórnej, reż. Jarosław Witaszczyk; poruszający spektakl o historii i genezie zbrodni Katyńskiej – pierwsza profesjonalna premiera Teatru Oratorium, która już niebawem zostanie zarejestrowana w formie Teatru Telewizji.

„Historyja o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka, reż. Mateusz Olszewski; staropolski dramat – misterium, największe dotychczas przedsięwzięcie Teatru.

"Sceny z Wieczernika"

Metryka spektaklu:

tekst: Ernest Bryll

adaptacja i reżyseria: Krzysztof Tchórzewski

Scenografia i kostiumy: Joanna Walisiak-Jankowska

Reżyser światła: Karol Getler

Kierownik produkcji: Dorota Bogucka

Koordynator: Paula Stępczyńska

Projekt plakatu: Ryszard Kajzer

Obsada:

Ewa Dałkowska jako Magdalena

Antoni Barłowski jako Jan

Marcin Kwaśny jako Piotr

Radosław Pazura jako Tomasz

Ksawery Szlenkier jako Nieznajomy


Po 1989 roku repertuar teatrów wystawiających polskich dramaturgów prawie się nie zmienił w stosunku do czasów PRL-u. Wieczernik Ernesta Brylla jest krańcowo odmienny od najbardziej znanych i najczęściej granych dramatów II połowy XX wieku autorstwa W. Gombrowicza, St. Grochowiaka, S. Mrożka ,T. Różewicza opierający swój teatr na poszukiwaniach intelektualno-formalnych i trendach filozoficznych Europy Zachodniej.

Dramat Ernesta Brylla wpisuje się w tradycję teatru narodowego Jana Kochanowskiego i jest kontynuacją teatru Bogusławskiego, Mickiewicza, Słowackiego czy Wyspiańskiego. Tamten teatr podobnie jak Wieczernik był odpowiedzią na ograniczenia wolności, zagrożenia bytu narodowego czy utratę niepodległości.
Powstały w 1984 roku Wieczernik i wystawiany w Stanie Wojennym w podziemnym obiegu Wieczernik był odpowiedzią na przemoc i zniewolenie przez ekipę Jaruzelskiego polskiego społeczeństwa. Jednocześnie spełniał rolę utworu – ku pokrzepieniu serc – opartego na ewangeliach wskazywał chrześcijańską drogę wybawienia.
Po 1989 roku realizowany rzadko przez zespoły amatorskie, Wieczernik zniknął zupełnie ze scen, przemilczany wstydliwie za swoje ewangeliczne przesłanie niezgodne z duchem czasów…
Ta sztuka jest i będzie aktualna w każdym czasie kiedy zagrożona będzie wolność jednostki i chrześcijański system wartości.
Ten najbardziej szekspirowski dramat wśród najwybitniejszych polskich sztuk II połowy XX wieku daje fantastyczne możliwości aktorom w zbudowaniu głównych postaci.
Wartka akcja dramatu dziejącego się wczesnym świtem w Wielką Sobotę Zmartwychwstania, pokazuje widzowi Apostołów od strony, o której nie mówią Ewangelie. Głęboki rysunek psychologiczny ukazuje ich sumienia, charaktery, ból, lęk, czy zwątpienie. Pokazując wzajemne relacje i ludzkie konflikty czyni Apostołów podobnych do nas – widzów.
Autor genialnie zbudował akcję, nadając jej sensacyjny charakter, gdzie przesłuchanie, kojarzenie faktów, dochodzenie prawdy stanowi ważny element narracji.
Aktorzy grają we współczesnych kostiumach, aby przybliżyć ich ewangeliczne postacie naszej współczesności.
Być może najważniejsze w Wieczerniku jest to, że wspólnie z Apostołami wierzący jak i niewierzący mogą co rok przeżywać Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

Więcej o nas na:
https://pl-pl.facebook.com/TeatrOratorium/

Regulamin komentowania